De stijgende gasprijzen zijn onderhand in ieder huishouden aangekomen. Ook huurders kunnen hiermee te maken krijgen. In deze blog zal kort worden uitgelegd of de verhuurder zomaar de prijs van de servicekosten mag verhogen en zo de hoge energieprijzen aan de huurder door mag berekenen. Er zijn drie te onderscheiden gevallen: een huurovereenkomst waar per maand een bepaald bedrag aan servicekosten wordt voldaan, een All-in huurcontract en de situatie dat de huurder zelfstandig een contract bij een energieleverancier afsluit.
Servicekosten per maandag
In een huurcontract kan een maandelijks bedrag worden overeengekomen voor een voorschot van de nutsvoorzieningen. Aan het eind van elk jaar kijkt de verhuurder of de kosten die per maand zijn betaald overeenkomst met het daadwerkelijke verbruik. Indien er niet genoeg voorschot is betaald, kan de verhuurder een bedrag in rekening stellen. Dit is de jaarlijkse eindafrekening. Mocht er te veel aan servicekosten zijn voldaan, krijgt de huurder het overgebleven bedrag teruggestort. De jaarlijkse eindafrekening wordt gebaseerd op het overzicht van de energieleverancier. De huurder heeft het recht om dit op te vragen bij de verhuurder, om zo inzicht te krijgen over het daadwerkelijke verbruik. Mocht er door de verhuurder meer zijn afgerekend dan dat er is verbruikt, heeft de huurder de mogelijkheid om een klacht in te dienen bij zijn verhuurder. Mocht de verhuurder hier niets mee doen, is de volgende stap om binnen 4 maanden naar de Huurcommissie te gaan. Een andere mogelijk, wellicht minder aantrekkelijke, is om naar de rechter te stappen. In beginsel bestaat er geen wettelijk maximum waarmee de verhuurder de prijs van de nutsvoorzieningen mag verhogen, aangezien alles wat te veel is betaald via de jaarlijkse eindafrekening terug aan de huurder betaald wordt.
All-in huurcontract
Er is een vaste huurprijs per maand afgesproken. Het is niet inzichtelijk, wat hiervan de servicekosten en wat de kale huur is. Een All-in huurprijs mag niet door de verhuurder met meer dan het wettelijke maximum worden verhoogd (let hierbij op het onderscheid tussen een sociale huurwoning en de vrije sector). Indien een verhuurder dit wel wenst te doen, kan hij de huurprijs splitsen, zodat het voor de huurder inzichtelijk wordt dat het daadwerkelijk gaat om een verhoging van de servicekosten en niet de kale huur met meer dan het wettelijke maximum wordt verhoogd. De huurder mag een onrechtmatige verhoging van de all-in huurprijs weigeren of de verhuurder om een splitsing vragen.
Zelfstandig contract bij de energieleverancier
Sommige huurders sluiten zelf een contract met een energieleverancier. Hierbij wordt onderscheid gemaakt tussen vaste tarieven en variabele tarieven. Bij een vast tarief wordt voor een bepaalde periode een prijs afgesproken voor met de leverancier. Dit tarief mag niet zomaar door de leverancier worden verhoogd. Doet hij dat wel, kan een klacht ingediend worden bij de leverancier. Een vast contract mag daarnaast niet eenzijdig door de energieleverancier worden ontbonden, ook niet bij te late betaling.
Bij een variabel tarief zijn er meestal twee tijdstippen waarop de prijs aangepast kan worden. Dit mag ook tussentijds gebeuren. Een tariefwijziging moet 30 dagen van te voren doorgeven worden. De prijs die de leverancier vraagt mag niet onredelijk hoog zijn en mag niet veel hoger zijn dan het bedrag dat zij zelf betalen. De klant heeft het recht op inzicht in de berekening van de kosten.
Daarnaast heb je als huurder de mogelijkheid om je verhuurder aan te spreken om het huis of de woning te verduurzamen, om zo energie te kunnen besparen. De huurbaas kan worden gedwongen om bijvoorbeeld de vloer boven de kruipruimte te isoleren of de cv-ketel te vervangen als deze ouder is dan 10 jaar.
Mocht u hierover nog aanvullende vragen hebben of zelf dergelijke problemen ondervinden, schroomt u niet om langs te komen op spreekuur. Wij zullen voor u kijken wat de beste oplossing voor uw probleem is.
A. Schulz & M. Smink
